
Lijstjes
Liggend in mijn relaxstoel in de tuin zoek ik in de notities op mijn telefoon. Ik wil een lijstje maken met zelfmaak ideetjes en zoek of er al zo’n lijstje bestaat. Ik kom terecht in een oude notitie met actiepunten van, ik denk, anderhalf jaar geleden? Ik loop ze na en ontdek dat ik de meeste intussen wel kan afstrepen. Dat geeft alvast een goed gevoel. Ik hou ervan om lijstjes te maken en dan taken te kunnen afstrepen.
Lijstjes maken is iets dat ik al heel lang doe. Het geeft mij wat structuur en, ook niet onbelangrijk, het is een soort geheugensteuntje.
‘Vroeger’, in de tijd van ballen hoog houden en ‘tig dingen tegelijk willen doen, het was de tijd van kleine kinderen, een carrière hebben en ook nog het huishouden draaiende te houden. De lijstjes hielden me bij de tijd. De lijstjes lagen overal, op mijn bureau, op het aanrecht, ik stak ze in mijn agenda en als het lijstje door het doorstrepen onoverzichtelijk werd, maakte ik een nieuw lijstje. Ik schreef de items over die nog ‘moesten’ en zette de nieuwe eronder.
In de tegenwoordige tijd heb ik nog maar één fysiek lijstje boven bij mijn computer liggen. Het is het lijstje met ‘to do’s’ voor als ik bij de computer zit. Voor de rest zitten mijn lijstjes en to do’s in mijn telefoon.
Wat zou ik moeten zonder mijn telefoon? En zonder de apps die ik erop heb staan om mezelf structuur te geven. Allereerst is er de app Notities (ik heb een iPhone, voor het geval je het niet kent). Notities gebruik ik voor van alles en nog wat. Boodschappen lijstjes, onthoud dingen, voorbereiden op vakantie, actielijstjes… ook schrijf ik sommige blogs eerst in een notitie voor ik ze op mijn website plaats. Op dit moment heb ik 247 notities (ja echt) op mijn telefoon staan. Dat is dan wel weer een voordeel van papier, die gooi je nog wel eens weg. In de telefoon staat het me niet in de weg en daarbij, sommigen van mijn hersenspinsels vind ik jaren later weer erg leuk om terug te lezen.
Naast de notities heb ik ook een paar actielijstjes apps uitgeprobeerd. Zoals To Do, volgens mij is die van Microsoft. Deze werkt alleen met een werk-of schoolaccount zie ik, nu ik erover nadenk, die gebruik ik dus niet echt meer. Bij mijn vorige baan werkte ik binnen een Google omgeving, daar leerde ik de app Google Keep kennen. Een reuze handige app, per onderwerp kun je een checklist maken. Die app gebruik ik nu ook privé. Ik zie een lijstje voor het huishouden, het huwelijk, vakanties enz. Maar ik merk wel dat het bijhouden van deze lijstjes er soms bij inschiet. Wat ook niet geeft, het zijn tenslotte mijn eigen lijstjes. En de acties doe ik vaak wel, ik streep ze alleen niet af. Door het op te schrijven komen ze in mijn hoofd en onthou ik ze.
Een paar weken terug merkte ik dat ik veel last had van vergeetachtigheid. Of ik zei het één terwijl ik het ander bedoelde. Ik dacht dat het misschien goed zou zijn om een notitie bij te houden in mijn telefoon. Gewoon om dit soort momenten bij te houden, dan kun je een beetje bijhouden of het ‘erger’ wordt. Tenslotte, volgens de berichten krijgt één op de drie mensen tegenwoordig alzheimer of een andere vorm van dementie. Goed om een vinger aan de pols te houden.
Ik heb het idee nog niet uitgevoerd, er is nog geen ‘alzheimer’ notitie in mijn telefoon. Maar toen we laatst met vrienden een weekendje weg waren, spraken we erover. Er werd gelachen en we deelden ervaringen met elkaar van vergeetachtigheid en rare uitspraken. Tenslotte zijn we intussen allemaal vijftigers en hebben ook wel eens te maken met momenten van ‘hersenmist’. Hersenmist is dat je iets wilt zeggen, je weet het woord, ziet het bijna voor je, maar je komt er niet op…
De rest van het weekend hielden we hem erin. Als één van ons iets geks zei of een vlaag van ‘hersenmist’ had, zeiden de anderen ‘jij krijg een notitie!’