
Het Happiness Project
Deze blog schreef ik tijdens de zomervakantie 2016 in Frankrijk.
Gelukkig zijn, me gelukkig voelen… Wat is het dat maakt dat ik gelukkig ben, dat ik me gelukkig voel? Ik ben daar deze vakantie over aan het denken. Mede geïnspireerd door het boek dat ik aan het lezen ben van Gretchen Rubin, Het Happiness Project.
Gretchen heeft er grondig onderzoek naar gedaan, ze is juriste, in mijn ogen dus zeer geleerd. En ze heeft allerhande boeken gelezen om haar onderzoek op te baseren. In mijn ogen alleen maar fijn, dat zij al het voorwerk heeft gedaan en dat ik in haar boek de inzichten en hoogtepunten mag lezen. Per maand behandelt ze in haar project een ander onderwerp om de focus op te leggen, van vitaliteit (energie), huwelijk, werk tot vriendschap en geld.
De vakantie is voor mij bij uitstek een moment van ontspanning, van relativeren, terugkijken en van vooruit kijken. Hoe gáát het eigenlijk met me, waar sta ik nu in het leven, ben ik tevreden met mijn leven nu en jawel… voel ik me gelukkig?
Het mooie van deze vakantie is dat ik vrijwel meteen het vakantiegevoel te pakken had. Ongetwijfeld heeft dat te maken met hoe ik nu in het leven sta. Het kunnen genieten van wat er is, tevreden en dankbaar zijn met wat er is. Positief naar zaken kijken en negatieve emoties weinig kans geven zodat mijn energie positief gestemd blijft.
Dus, ja, ik geniet. Ik geniet van het heerlijke weer, van de mooie plek die we hebben gekregen op de camping, van de prachtige omgeving, de Cevennen. Van de uitjes samen met man (en als hij meegaat, van zoonlief). Van de mooie schoenen en kleding die ik heb gekocht in de Soldes. Misschien is het te gek (vijf paar schoenen…) en heb ik me teveel laten meeslepen in mijn kooplust, maar dat zijn weer gevoelens van spijt en aangezien we er beiden hard voor werken, geniet ik liever van onze aankopen. Ik geniet van het vooruitzicht mijn nieuwe schoenen straks thuis te kunnen dragen. En de leuke hemdjes en yogabroeken plus de roze sportschoenen draag ik nu al, hier op vakantie.
Geluk. Is het een ‘state of mind’? Besluiten dat je gelukkig bent. Punt?
Wat wekt het gevoel op? Wat maakt dat ik loop te zingen? Dat ik in mijn borstkas mijn hart voel opzwellen van liefde en geluk. Ik voel me blij en bevoorrecht dat ik niet één maar twéé mannen heb die van mij houden. Dat ik dat heb, dat het allemaal kan en mag, maakt mij een gelukkige vrouw. Jawel, die ene is nu niet hier bij me en hem gedurende ruim drie weken niet kunnen vasthouden en knuffelen is lang. Maar ik spreek hem wel via berichtjes op Messenger en ik kan hem zien via FaceTime. Dat doet mij erg goed.
Daarnaast merk ik, dat de relatie met mijn echtgenoot, nu we drie weken in elkaars nabijheid zijn, in alle rust en ontspanning van de vakantie, ook beter wordt. Geen stress of gedoe van de dingen die thuis spelen. Er is rust en er is ruimte om meer naar elkaar toe te groeien. Ik merk dat ik in het dagelijks leven naar hem vaak mijn beschermingsschild paraat heb, ervaringen uit het verleden zorgen ervoor dat ik dat automatisch doe. Maar door het coachtraject van manlief en door het boek dat hij nu aan het lezen is, dat hem inzichten geeft, merk ik dat hij anders doet en reageert, meer ontspannen is, waardoor wij samen meer in verbinding zijn. En dat voelt goed. Dat maakt dat ik minder in de beschermingsmodus zit. Dat maakt dat ik me gelukkig voel. Er is meer ontspanning en rust tussen ons twee.
Misschien is het wel de taak van de man, zorgen dat zijn vrouw gelukkig is, dan zal hij het automatisch ook zijn, omdat hij haar liefde terug zal krijgen.
Geluk. Dankbaar zijn voor dat wat er is. Dankbaar voor momenten met elkaar. Kijken naar wat er wél is. Gevoelens van boosheid en angst loslaten, gevoelens van liefde ervoor in de plaats zetten. Houden van. Liefde delen. Tevreden zijn met dat wat er is. Gelukkig zijn dat het allemaal mag bestaan. Kunnen zeggen: Ja, ik ben een gelukkig mens.