Neem de tijd

Afgelopen vrijdag had ik een sauna-date met mijn vriendin S. Het was lang geleden dat we elkaar hadden gezien, dat kan zomaar negen maanden terug zijn geweest. We wonen niet bij elkaar om de hoek, dus moeten afspraakjes voor ons echt gepland worden. Daarnaast hadden we beiden een pittig half jaar, dus werd het plannen van onze sauna-date een beetje vooruit geschoven.

Maar vrijdag zagen we elkaar dus weer en het was vanaf het moment dat ik haar zag weer helemaal vertrouwd. Voor mijn gevoel is het echt vriendschap dat je elkaar lange tijd niet kunt zien of spreken, maar op het moment dat je elkaar weer ziet, pak je de draad van het gesprek weer op en voelt het of het gisteren nog was dat je elkaar zag.

Eenmaal in onze badjassen omgekleed, gingen we eerst maar even een koffietje doen in het restaurant, zodat we konden bijpraten over alles wat ons bezig houdt. Ook weer fijn om te praten, te luisteren, elkaars klankbord te zijn. En na de koffie met wat lekkers, zochten we onze eerste sauna op.

Het was een fijne dag, lekker ontspannen in de verschillende sauna’s, bubbelen in het bubbelbad, een beetje poedelen en nog meer kletsen in het zwembad. We genoten samen van het dinerbuffet, wat erg lekker was. Ook weer mooi, dat we beiden zo van het lekkere eten genoten en dit plezier met elkaar deelden.

Tenslotte ‘deden’ we nog één zwembad, het was eigenlijk maar één baantje trekken en bleven we poedelen, leunend op de rand van het zwembad hadden we nog een filosofisch gesprek over de tijd nemen. Ik vertelde over mijn hobby van dit moment: haken. Daar heeft mijn vriendin dus niets mee, vertelde ze, maar ja, zij houdt weer van motorrijden en daar heb ik niets mee. Maar het is mooi dat we het van elkaar kunnen hebben en ze luisterde wel oprecht toen ik vertelde dat ik de afgelopen periode ook echt wel beter en sneller in het haken was geworden.

Ik bedacht me dat ik voor het haken wel de tijd had vrij gemaakt om ermee bezig te zijn. Nu heeft dat ook als reden dat het me ontspant en dat was het afgelopen half jaar met de drukte op mijn werk en mijn geestelijke gesteldheid ook een beetje noodzaak. Ik mijmerde over mijn schrijfhobby, want het schrijven van blogs hier voor mijn site, dat lukte de laatste tijd niet zo.

Creativiteit laat zich niet afdwingen, het is als een bron die borrelt wanneer je de rust neemt om te luisteren. Ideeën voor blogs komen bij mij vaak op momenten boven dat ik er niet mee bezig ben. Als ik ’s ochtends na het douchen mijn haar en make-up verzorg, komen er ideeën boven. Als ik in de auto zit en mijn gedachten laat ‘kabbelen’ komen er ideeën boven. Het uitwerken van deze ideeën lukt vaak niet omdat ik dan weer in de hectiek van alledag wordt meegezogen.

Het was toch een mooi inzicht, aan het eind van onze saunadag. Het is goed om bewust meer momenten te plannen voor mijn schrijfhobby. Mezelf ruimte geven om te mijmeren, te dagdromen en er iets in mij te laten opborrelen. Zoals nu, een uurtje de tijd nemen en dit blog te schrijven.